Vandaag haalden we Compiegne, na 69 km fietsen in zon en tegenwind. Zowel de afstand als het weer vielen mee. Wat de afstand betreft: de vermoeidheid gaat nu toch wel een rol spelen. Het fietsen op zich gaat nog, maar die wind, steeds maar weer die wind. Dus hadden we voor vandaag twee finishplaatsen op het oog: Carlepont (één van de oorspronkelijke etappeplaatsen) en Compiegne.

Het weer zag er vanmorgen eerst knap beroerd uit. Net toen we begonnen te ontbijten, vielen de eerste druppen. Deze ontaardden vervolgens in een bui, die ruim een uur duurde. We hadden als noodscenario een stuk treinen ingepland; we zaten in de buurt van de spoorlijn.

Toen de lucht rond half tien opdroogde en zelfs de zon zijn best deed om de boel te drogen, vatten we weer moed en pakten de spullen in. Om twintig over tien reden we weg, maar pas tegen elven zaten we echt op de route. Omleidingen maakten de boel ingewikkelder dan nodig.

06foto1In een bushokje schuilen voor de regen

Toch werd het een goede fietsdag. Wolken en zon wisselden elkaar af. Dat betekende geen al te warm weer. En nog steeds al die glooiingen, al heb ik het gevoel dat het toch minder worden of dat we er aan wennen. Koffiedrinken is er 's morgens niet meer bij, want grotere dorpen met terrassen vallen blijkbaar buiten onze route. Toch maken we regelmatig een break onderweg.

Vandaag gingen we via Servais, Amigny-Rouy, Blerancourt naar Cuts. Toen we vervolgens in Carlepont aankwamen, besloten we toch door te rijden naar Compiegne. Dat laatste stuk ging voor het grootste deel door bosrijk terrein, waar we wel voordeel van hadden. In Compiegne aangekomen hebben we getracht zo snel mogelijk de camping te vinden, wat uiteindelijk toch nog vrij lang duurde. Op deze Camping Municipale zitten veel Nederlanders op doorreis naar zuidelijker oorden. Verder staat naast ons een fietser, die op de terugreis is van Santiago de Compostella. Hij is eind mei uit Nederland vertrokken en dus twee maanden onderweg geweest. Verder zijn er nog wat trekkers per fiets zoals wij.

06foto2Een veld met zonnebloemen

Nadat de tent was opgezet zijn we nog even naar de stad gegaan, want we moesten nog eten kopen. We waren pas tegen zeven uur terug en hebben toen nog de rösti met rookspek (yummi, yummi) en sla opgesoupeerd, afgesloten met een toetje.
Na dit relaas nog even naar de route van morgen kijken; het wordt een korte rit, naar Ermonville.

… En de trommel (twee tenten verderop) trommelt voort …