Omdat de tocht deze dag niet zo lang zou zijn (42 km bleek achteraf), maakten we een rustige start. We ontbeten buiten en genoten van een lekker zonnetje. Daarna in- en oppakken en om kwart over tien reden we weg.
Ons eerste doel was de VF terug te vinden. Daarvoor reden we via Sint-Andries in noordelijke richting. Met een zuidenwind was dat wel lekker. En zo vonden we al snel het Kanaal van Brugge naar Oostende, dat we eerst onze wegwijzer zou zijn. Helaas kwamen we op dit eerste stuk geen dorpjes tegen, waardoor het eten en drinken gewoon langs het kanaal plaats vinden. Dat moet in het gras gebeuren, want in picknicktafels en banken heeft men in dit land nog maar heel weinig geïnvesteerd.
Jan en Hannemieke langs het Kanaal van Brugge naar Oostende
Een echte stop maakten we op een terrasje in Plassendale. Daar dronken we een paar koppen koffie en koesterden ons in het zonnetje. Maar het weer was zeer wisselvallig, want even later sloeg de bewolking alweer toe.
Het volgende deel van de tocht voert langs het kanaal Plassendale-Nieuwpoort. We reden nu weer in zuidelijke richting, maar waren op zijn tijd toch afgeschermd tegen de behoorlijk harde wind. In de berm van de weg, die overigens redelijk rustig is, bloeiden veel bloemen, wat op een aantal plaatsen een fleurig gezicht was. Daarentegen werd de horizon in het westen vervuild door enorm veel hoge hotels en appartementen. Als een grote wand van Oostende tot Westende; alleen hier en daar een gat erin.
Langzaam maar zeker naderden we Nieuwpoort. Het laatste stuk (ongeveer vanaf Lovie) werd de omgeving kaler en kregen we dus meer last van de wind. In Nieuwpoort was het eerst even zoeken, maar met behulp van een plattegrond lukte het prima om de Kompas camping te vinden. Het was een zeer grote camping met maar liefst duizend overnachtingsplaatsen. De trekkershutten stonden op een leuke plek, vlakbij een redelijk groot meer, waar veel wordt gezeild en gesurft.