Vandaag dus die wandeling naar de Dörenther Klippe en het Hockende Weib. De tocht was ruim 12 km lang en inderdaad de moeite waard. We hebben er toch nog bijna 5 uur over gelopen.
Het eerste stuk was redelijk vlak, maar al vrij snel kwamen de eerste hellinkjes. Doordat we een stukje zijn omgelopen, kwamen we langs een intrigerend monument voor een meisje van drie jaar, dat blijkbaar iets is overkomen…
Het mooie kapelletje met/van Bruder Klaus
Door een diepliggend pad (Hermannsweg) kwamen we bij de Dörenther Klippe. Vlak daarvoor nog even stilgestaan en -gezeten in een kapelletje, gewijd aan ene Bruder Klaus. Bij en op de Dörenther Klippe wat rondgekletterd en vervolgens vanaf de camping aldaar de terugweg weer opgepakt.
De bekende klippen...
Eerst was het nog stijgen en dalen, maar daarna weer redelijk vlak. Het werd zelfs nog warm, omdat de zon door de wolken heen prikte. Tegen kwart voor vier was deze lekkere wandeltocht ten einde en konden we de voeten weer rust geven.
