De enclos paroissiaux in Bretagne moet je zien

Vandaag veel kilometers gereden, maar ze waren de moeite waard. De eerste 100 kilometers gingen vrij snel over de N12 naar Morlaix. Daarna begonnen we met het bezoeken van de Enclos Paroissiaux. Dit zijn ommuurde kerkhoven, gebouwd tussen de 15e en 18e eeuw. Je komt er binnen door een triomfboog en treft er dan een knekelhuis, een kerk en een calvaire.

De Enclos in Saint-Thégonnec

We begonnen in Saint-Thégonnec, met misschien wel het mooiste complex. De triomfpoort en de calvaire zijn hier voorzien van prachtig beeldhouwwerk met christelijke motieven (o.a. het Lijdensverhaal) en veel aardse figuren. In de kerk troffen we een heel opvallend groot doopvont aan. Deze werd overkoepeld door een hoog houten baldakijn, wat heel apart is. Ook de preekstoel was opvallend met de vier evangelisten en beelden van de vier hoofddeugden.

Het knekelhuis van de enclos in Guimilliau

De volgende enclos stond in Guimiliau. Hier was het knekelhuis heel opvallend uitgevoerd met zes Ionische zuilen en een halfrond kuipje – de preekstoel – in een van de vensters. Het portaal van de kerk was hier opgesierd met veel beelden. Binnen troffen we opnieuw een mooie losse doopkapel met baldakijn aan. Verder toch weer prachtig houtsnijwerk.

Dit schitterende doopvont staat in de Enclos van Lampaul-Guimiliau

Na Lampaul-Guimiliau en Loc-Egreiner sloten we af in Sizun. Daar kregen we uitleg over enclos en kerk van een actieve parochiaan. (Even terzijde: hij vertelde dat er voor de veertien parochies in die buurt één priester is.) Dit was een mooie afsluiting van een zeer boeiende tocht, met onderweg wisselende weersomstandigheden, die ons naar camping De Rodaven in Chateaulin bracht.


Meer foto's van deze dag...