Mont-Saint-Michel en de schitterende Baai

Fietsen naar de Mont, dat was onze taak voor deze dag. En dus gebeurde dat. Met een voorlopig bewolkte hemel en de wind grotendeels in de rug, reden we via de polders van deze omgeving naar de Mont. Het blijkt dat in dit deel van Frankrijk het Nederlandse woord ‘polder’ net zo is ingeburgerd als in het land zelf. Je komt het regelmatig in de namen tegen.

Mont-Saint-Michel

Sinds ons vorige bezoek aan Mont-Saint-Michel is er wel het een en ander veranderd. Het belangrijkste is wel dat je niet meer naar de Mont mag fietsen, maar het laatste stuk moet lopen of met een pendelbus moet afleggen. We kozen voor de eerste manier en al lopend kwamen herinneringen naar boven.

Detail van het klooster

De drukte in de kleine straatjes beneden was nog even enorm. Daarom besloten we de relatieve rust van de Abdij op te zoeken. En dat was een goede keus want daar was het een stuk rustiger. Maar dit keer waren we het meest onder de indruk van de baai. Omdat de zon inmiddels scheen, was de blik op de baai (net als de vorige dag aan de overkant) overweldigend. De kleurschakeringen, die we voorgeschoteld kregen, veranderden steeds weer door een andere inval van het zonlicht. De wijdse vlakte met de mooie natuur deed ons denken aan de Slufter op Texel, maar dan veel groter. We werden er echt even stil van en konden alleen maar genieten.

Zo'n mooie baai en dan de andere kant opkijken...

De terugweg kostte wel wat meer moeite, want we hadden de wind tegen. Maar met de herinnering aan de baai in ons hoofd, viel de tocht niet zwaar.


Meer foto's van deze dag...