Na een rustig begin van de dag, om half elf op weg voor een bezoek aan Fort de Roovere in Halsteren. Dit fort is een onderdeel van de Brabantse Waterlinie.
Vanaf de camping eerst naar knooppunt 53, richting Schelde-Rijnkanaal. Op het fietspad langs dit kanaal nog even stilgestaan en gekeken naar de drukke scheepvaart richting Rotterdam en Antwerpen. Halsteren bereikten we vervolgens via knooppunten 58 en 59. In het dorp eerst rondgekeken bij de Sint Martinuskerk en de Sint Quirinuskerk. Ook het oude Raadhuis met het mooie torentje was de moeite waard. Hier weer erg veel last van het drukke verkeer in het centrum van het dorp. Omdat we voor het Fort kwamen, maar weer verder op de fiets naar de rand van het dorp, naar Fort de Roovere.
De Mozesbrug, een beetje droog
Een trekpleister in dit fort heet de Mozusbrug. Dit is een pad door de gracht van het fort. Dit was minder spectaculair, vooral vanwege de lage waterstand, die normaal tot aan de rand van het pad komt. Ook aantrekkelijk is de schuine Pompejustoren. Het onderste deel is, behalve als trap, ook bruikbaar als tribune bij openluchtoptredens voor de toren. Het uitzicht boven op de toren is niet spectaculair. Door de vele bomen en andere begroeiing, is de structuur van het fort niet zichtbaar, waar je toch een beetje op hoopt. Maar het moet gezegd: de toren heeft een heel bijzondere bouw. De structuur is van staal en de opbouw verder van hout. Er zijn veel ‘gaten’ opengebleven, die als doorkijkje naar de omgeving dienen. Dat geeft het geheel een mooi effect.
De Pompejustoren
Na een uurtje of twee besloten we terug te gaan naar de camping. We wachtten niet op Hannemieke en Erik, die hier later op de middag zouden aankomen. Omdat we niet dezelfde weg terug wilden rijden, koersten we naar Lepelstraat en van daar naar Kladde. Daar vonden we een mooi en zonnig terras, waar we ons een cappucino gunden. Na nog drie kilometer waren we weer terug op de camping.
De rest van de dag met Hannemieke en Erik (zij kwamen rond vijf uur aan) doorgebracht met een pilsje, eten en regenwormen. Dit laatste in redelijke stilte, om de andere gasten niet te hinderen.
