Vandaag toch ook maar weer op fietse, dit keer naar de Menkemaborg en de Eemshaven.
’s Morgens bezochten we de Menkemaborg. Dit is een goed onderhouden en daardoor prachtig Groninger kasteel. Het is ingericht alsof het nog wordt bewoond, maar dan wel met spullen uit vroegere tijden. Heel veel mooie interieurstukken, maar ook veel schilderijen. Ook de keuken is nog aanwezig in originele staat, met aansluitend de verblijven voor de bedienden.
Het gebouw wordt omgeven door een grote gracht en daar buiten nog een schitterende tuin. Deze is aangelegd volgens een origineel tuinplan uit circa 1705. Werkelijk een plaatje, dit kasteel.
De Menkemaborg met de leeuwen
‘s Middags naar de Eemshaven; via Uithuizermeeden naar het noorden, richting Emmapolder. Dat ging redelijk snel want we hadden de redelijk harde wind schuin achter. Bij de Eemshaven aangekomen, bewonderden wede gigantische windmolenwieken, die daar waren opgeslagen. Verder was er weinig te beleven; het is geen druk havengebied. Wel werd vlakbij een groot schip met een gigantische kraan, een toren van een windmolen in elkaar gezet. Deze windmolens zijn voor de windparken op zee.
Windmolenwieken in de Eemshaven
Omdat de lucht betrok en dreigend werd, stapten we een café binnen, om onder genot van een cappucino de regenbui af te wachten. Die bui kwam echter niet. Dus stapten we weer op de fietsen en gingen beginnen aan de terugtocht. We gebruikten daarvoor ongeveer dezelfde weg, maar nu hadden we de wind tegen. Dat was, met name op het eerste stuk door de polders, hard werken. In de bewoonde wereld hadden we wat vaker beschutting van bebouwing en begroeiing.
In Uithuizen aangekomen, vonden we dat we wel een ijsje hadden verdiend. Die aten we op in een winkelpromenade, waar praktisch geen winkels waren. Het was daar echter wel redelijk koel. Hierna was het niet meer zover naar de camping, waar wind en schaduw ons een aangename temperatuur verschaften.
