Omdat het vliegtuig pas na drieën zou vertrekken, konden we de morgen nog besteden aan een bezoek aan het oude deel van Antalya. Na wat uitleg van de reisleider en de afspraak dat het Atatürk monument de verzamelplaats is, worden we voor ruim twee uur losgelaten. Het blijkt dat deze oude stad mooie straatjes kent, met oude wel en niet gerestaureerde huizen. Dat geeft deze buurt een aparte sfeer.
Met zicht op zee...
Met uitzicht op de zee werd op een terrasje een laatste kop koffie gedronken. Na verdere rondzwervingen, onder andere langs de oude jachthaven met veel (nagemaakte) roversschepen, meldden we ons op tijd bij het monument. Daar was op dat moment een bijeenkomst van vrouwen bezig, die opkwamen voor meer plaatsen voor vrouwen in het parlement.
De oude haven van Antalya
De bus pikte ons op en bracht ons naar een hele mooie locatie voor de laatste lunch. Op het terras gezeten, genoten we van de heerlijke zon en een dito lunch, door velen als het galgenmaal beschouwd. Want na deze maaltijd werd koers gezet naar het vliegveld, waar we afscheid moesten nemen van reisleider Levent en chauffeur Hassan.
Inmiddels hadden we al vernomen dat ons vaderland werd geteisterd door een flinke storm. Gelukkig leverde dat ons op voorhand geen vertraging op. Toen we na een voorspoedige vlucht om half acht flink schuddend veilig op Schiphol landden, merkten we al snel dat het treinverkeer volkomen in de war was. Voor ons betekende het, dat we eerst naar Amersfoort moesten reizen, om daar over te stappen op de trein naar Zwolle en vervolgens naar Assen konden treinen. Om twintig over elf zette de taxi ons voor de huisdeur af en waren we blij dat we, behoorlijk vermoeid maar zeer voldaan, voet in eigen huis konden zetten. Aan een korte vakantie was een eind gekomen.
Alle foto's van deze dag
