Deze op een na laatste dag was een van de hoogtepunten van deze vakantie. En dat duidt dan niet op het uitslapen dat we deden; pas om half negen stonden we op. Zodoende reden we om elf uur met het busje naar het station.
Het plan was om de Sint Pieter en de Vaticaanse Musea te bezoeken. Daarom gingen we met de metro naar Cipro, dichtbij de musea. Daar aangekomen zagen we de rijen voor het museum al staan. Deze bleken uiteindelijk te eindigen bij het Sint Pieterplein. 
De Koepel van de Sint Pieter
Dus eerst de Sint Pieter maar bezoeken. Daar was het aantal wachtenden gelukkig veel minder en na ongeveer twintig minuten stonden we binnen. Dat was wel even schrikken van de vele mooie beelden, mozaieken op vloer en wand, schilderijen en plafondbeschilderingen.
We hadden ons natuurlijk wel ergens op ingesteld, maar het aanschouwen van deze gigantische hoeveelheid religieuze kunst, maakte ons stil. Je kunt dan eigenlijk alleen maar rondlopen, stilstaan, kijken en in je opnemen. Na verloop van tijd (ik weet echt niet meer hoe lang het duurde) waren we door de kerk heen en daalden we nog even af in de pauselijke catacomben. Het mag duidelijk zijn dat die van de laatste paus, Johannes Paulus II, het meest in trek was. Opvallend was dat de tombes van de laatste pausen een stuk simpeler uitgevoerd zijn dan die van hun voorgangers.
Na de lunch op het plein in een waterig zonnetje, gingen we weer richting musea. Het bleek dat er helemaal geen rij meer voor de ingang stond; we konden zo naar binnen lopen. Het was toen drie uur. Uiteraard zetten we onze schreden richting Sixtijnse Kapel. Want die wilden we zeker zien en we hadden nog tijd tot zes uur. 
De Heilige Deur
De Galleria del Carte, een van de Vaticaanse musea
Op het moment dat ik dit schrijf (het is nu zeven uur) moet ik constateren, dat alleen deze Sixtijnse Kapel nog in mijn hoofd zit. Alles daarvoor, en dat was veel, is weggedrukt. Want die kapel is echt overweldigend. Al die fresco's op de muren en het plafond: het is gewoon met geen pen te beschrijven! Vooral die speciale kleur blauw in sommige onderdelen maakte op mij veel indruk. We hebben wel drie kwartier in deze kapel doorgebracht (samen met honderden anderen) met alleen maar kijken en de beschrijving bestuderen. Het is werkelijk grandioos wat hier eeuwenlang is overgeleverd.
Na het laatste stuk van het museum te hebben doorlopen, waarbij je in de gelegenheid bent wat af te kicken met "mindere goden", stonden we om half zes weer buiten. De terugreis naar de camping verliep redelijk voorspoedig, zodat we om kwart voor zeven weer voor de camper zaten na te genieten.
