Zwerven over de pleinen van het mooie Venetië

Vandaag Venetië met een bezoek vereerd. Dat betekende eerst naar de bus lopen (plm. 5 minuten); vervolgens met die bus naar Punta Sabbioni (plm. 15 minuten). Daar stapten we op de boot, die ons in 40 minuten naar Venetië bracht, vlakbij het San Marcoplein. Voor al dit vervoer kochten we een 3-dagen-kaartje, zodat we daar geen omkijken meer naar hadden.

Het Dogenpaleis

Om niet zomaar in het wilde weg te lopen, kozen we ervoor om een route te volgen uit de ANWB gids, die we hadden meegenomen. De tocht voerde langs de diverse pleinen van Venetië. Dat bleek een goede greep. We zagen onderweg diverse kerken van buiten, maar bekeken de Santa Zaccaria en de Santa Stefano ook van binnen. In deze kerken erg veel wandschilderingen en gewone schilderijen van Venetiaanse schilders als Paolo Veronese en Bellini. In de Santa Stefano waren verder opvallende deuren met afbeeldingen van bepaalde episoden uit het Oude en Nieuwe Testament en koppen van de laatste vier pausen.

Aanlegplaats voor de gondelsDoorkijkje met de Santa Giorgio Maggiore

Op deze tocht kregen we een goede indruk van wat Venetië te bieden heeft: grote drukke pleinen (zoals het San Marco), maar ook kleine, intieme campo's, om van de straatjes en steegjes met hun mooie doorkijkjes nog maar te zwijgen. En natuurlijk het water overal, met de gondels en de bruggen. De Rialto is een van de bekendste bruggen en dat was te merken: druk, druk, druk… En dus eigenlijk niet leuk, vergelijkbaar met de Ponte Vecchi in Florence of de Karelsbrug in Praag.

Typisch Venetiaans beeld...

De terugreis was een ramp: eerst misten we de boot naar Punto en vervolgens duurde het daar een tijd voordat de bus kwam. Tenslotte vergaten we de bushalte, waardoor we te laat uitstapten. Kortom: pas tegen zeven uur kwamen we terug op de camping. Maar toch wel met een tevreden gevoel over deze dag.

Meer foto's van deze dag...