Vandaag geen verplaatsing naar een volgende camping. In plaats daarvan maar weer eens kleren wassen. Hoewel de mogelijkheden daartoe niet zo uitmuntend waren als in Koblenz, is het toch weer gelukt. Volgende klus: de kapotte spaak laten verwisselen (het is in het lastige achterwiel). Volgens de kaart van de ADFC zou aan de overkant een fietsenmaker gevestigd zijn. Helaas niet dus... Wel echter in Bad Sinzig. Omdat we toch een stuk wilden gaan fietsen zijn we daar heen gereden. En ja hoor, een postbode wist er een en wees ons de weg. We vonden de rijwielhersteller vrij gemakkelijk, maar meneer was er niet; zou een kwartier duren. Wij gingen eerst maar een paar boodschappen doen voor onderweg. Teruggekomen was de fiets bijna klaar; kosten 10 mark. 
Fietsen door de Eifel
De fietstocht ging vervolgens de Eifel in. Eerst naar Waldorf, daarna via Wehr en Glees naar Maria Laach met de Laacher See. Daar hebben we de kerk bekeken en een stuk gelopen, om na al dat klimmen en dalen de benen even een andere beweging te laten maken.
Van hier ging het via Bad Tönnisstein naar Brohl. Toen konden we echt merken hoe hoog we waren geklommen: bijna de hele weg (ruim 8 km) hoefden we niet te fietsen; het ging als vanzelf. Na Brohl moesten we nog even naar Bad Breisig en met de pont naar Bad Hönningen. Daar voor het laatst duits geld gehaald en boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt.
Na het eten hebben we ons gemeld bij de receptie om alvast af te rekenen, zodat we de volgende ochtend zonder verdere verplichtingen konden vertrekken. Het bleek een vrij dure camping te zijn. Bij de kosten zat ook een bedrag van 12 mark voor gebruik van het zwembad.