Vandaag het laatste traject van de heenreis naar Mainz. Na de tent te hebben ingepakt en het terrein (keihard van de stenen in de grond) nog even gecontroleerd op achtergebleven eigendommen, gingen we afrekenen. Het bleek een van de duurste campings op de heenreis te zijn, maar het was ook een van de mooisten (qua ligging), dus het geld wel waard.

We vertrokken met het vooruitzicht van een afdaling, die net zo lang zou duren als het stijgen. Maar dat viel tegen: de weg van de camping bleek linea recta naar de weg langs de Rijn te gaan. Langs deze vrij drukke weg ging het via Assmanshausen naar Rüdesheim. Dit plaatsje stikt van de dagtoeristen. Het lijkt een soort Valkenburg, met al die souvenirwinkeltjes vol kits. Maar we moesten wel even het dorp in, want het geld en het brood waren op. Het was erg lastig een bakker te vinden tussen al die cafe's, terrassen en tearooms. Maar goed, na enig navragen lukte het toch.

Via Geisenheim kwamen we in Winkel, waar we een broodje aten en vervolgens met de pont de rivier overstaken. Vanaf Ingelheim reden we eerst door boomgaarden met kersen, appels, peren en pruimen. Alles heel lekker, maar wel afblijven!

11foto1Even stoppen onder een Autobahn

Na Budenheim veranderde de omgeving in volkstuintjes. De weg bleef echter wel dezelfde: stoffig. In Mainz reden we bijna rechtsstreeks naar de camping. De laatste loodjes werden ons door een politie-agent uitgelegd.

We kwamen rond twee uur aan bij de camping; de receptie bleek pas om drie uur open te gaan. Dus zochten we een plekje aan de oever van de Rijn uit om in de schaduw te wachten. Om exact drie uur stonden we voor de deur van de receptie en schreven we ons voor twee dagen in. Na het opzetten en inrichten van de tent, zijn we naar de stad gegaan om boodschappen te halen. De Kaufhof kon ons niet aan alles helpen, zodat we nog een andere supermarkt zochten en vonden.

Nu zitten we in de avondwarmte op het trekkersveld te genieten. En nog steeds komen mensen aan en zetten hun tent op. Mainz en de Rijn zijn blijkbaar de moeite waard; het tweede kunnen we beamen na de helft van onze reis.