Catelijn wilde vandaag liever bij de tent blijven. Daarom ben ik alleen op de fiets naar Berlijn gegaan. Maar eerst hebben we rustig uitgeslapen. Ik was rond kwart voor negen uit de slaapzak. Catelijn werd rond half tien wakker, toen ik al aan het ontbijt was begonnen.
Om half elf ben ik vertrokken. De bedoeling was een route te volgen die o.m. langs de Wannsee liep en uiteindelijk uitkwam in Charlottenburg. Maar bedoelingen zijn soms strijdig met de werkelijkheid. Zo ook hier. Na de diverse bezienswaardigheden van Potsdam te zijn gepasseerd, vond ik een mooie weg door het bos. Helaas kwam die na een tijd uit bij de Glienecker Brücke in... jawel, Potsdam. En toen was ik dus al ongeveer anderhalf uur onderweg.
Dus heb ik daarna de Bundesstrasse 1 genomen, die me via Zehlendorf, Steglitz, Schöneberg en langs Kreuzberg in de wijk Tiergarten afleverde. Ik kwam uit op de Potsdamerplatz, een bouwput! Vervolgens ging ik via de Leipzigerstrasse richting van het vroegere Checkpoint Charley in de Friedrichstrasse. Ook op dit historische punt een grote bouwput, waar kantoren en winkels komen.
Monument voor de slachtoffers van de Muur
Via de Französische Strasse ging het naar het Marx-Engelsplatz om onder het oog van genoemde heren een broodje te nuttigen. Van hier nog even naar het Alexanderplatz, waarna de tocht via Unter den Linden naar de Brandenburger Tor ging. Het was daar gezellig druk, net als de overige dagen trouwens. Hier natuurlijk een paar foto's gemaakt van fiets met Tor. Toen richting Reichstag; daar een ogenblik stil gestaan bij het monument van de slachtoffers van de Muur. Vervolgens via de Strasse des 17. juni naar de Siegessaul en de Hofjägerallee ingeslagen op weg naar de Gedächtniskirche (via de Kleiststrasse). Vanaf dit punt pakte ik de terugweg weer op over de Ku-damm, door Willersdorf, Dahlem en Zehlendorf. Op weg naar Potsdam kwam ik langs de Nicolassee en de Wannsee.
Rond kwart voor zes meldde ik me weer present bij Catelijn. Ze had het lekker rustig aangedaan. Een beetje lezen, een beetje slapen en wat eten en drinken. Nu zit ik nog wat te mijmeren over deze dagen in Berlijn. De stad is erg veranderd; het is zelfs niet meer te zien waar eens de Muur was. Je realiseert je al snel niet meer of je in het vroegere West- of Oost-Berlijn loopt. Over vijf jaar zal de stad nog meer veranderd zijn als al die werkelijk enorme aantallen nieuw- en verbouwprojecten zijn afgerond. Of het er mooier van wordt? Over het gebied rond de Rijksdag en de Branderburger Tor heb ik zo mijn twijfels.