Nu ik eindelijk gewend ben aan lange einden fietsen, zal ik ook maar eens een dagje vakantie met papa beschrijven. Voor de zoveelste (7e) keer vroeg op, plm. half acht (iets later dan de andere fietsdagen, nl. een half uurtje). We vertrokken van die lawaaiierige camping rond kwart over negen. Het was bewolkt en dat bleef het ook.
En er kwamen heel veel heuvels onderweg. Een paar is wel leuk, maar meer dan de helft van onze tocht vandaag.... nou nee. Toch nog veel kilometers gefietst. Dat had ik ook niet verwacht. Het was de bedoeling dat we vanaf Flechtorf via Grasleben naar Flechtingen zouden fietsen. Maar na Flechtorf ging er iets niet goed. We namen een afslag verkeerd. Gevolg: veel tijd kwijt met zoeken en 25 km extra fietsen. We bleven uiteindelijk steken bij Grasleben.
De camping vonden we snel, alleen de ingang zag er zo raar uit: heel veel hoog gras en andere slordige bosjes. We konden ook geen caravans zien door de bosjes heen. Ik bedoel: er stonden geen caravans of tenten. Conclusie: deze camping bestond helemaal niet meer.
Gelukkig was er even verderop nog één. Die was nog helemaal intact. (We kwamen eerst nog bij een meneer op het erf, verkeerde inrit genomen.) De Platzwart komt morgen om 9 uur weer. Kunnen we dan wel betalen. We kregen de sleutel van het douchehok en gingen een plekje zoeken. Papa ging haringen slaan (de grond was ontzettend hard) en ik ging eten koken. Rijst (chinees) met een mexicaans husseltje in italiaanse bolognese saus en tonijn (uit?). Lekker!!