Op deze eerste dag van de tocht der gi(g)anten werden de eerste wielomwentelingen gemaakt om van A(ssen) naar B(erlijn) te komen. Omdat de kortste weg in zo'n geval een rechte lijn is, volgen we die niet. Goed.... laten we bij het begin beginnen.
We zouden om half negen Assen achter ons laten, maar omdat je niet alles in de hand hebt werd het half tien. Onder een blauwe hemel, gekleed in ons zomerse tenue en uitgezwaaid door Joke en Hannemieke zetten we de voorwielen richting Ekehaar. Van daar ging het naar Grolloo, waarbij de Drentse Aa met een bezoek werd vereerd. Toen naar Borger waar we na 21 km neerploften op het eerste het beste terras dat we zagen. Helaas, nog gesloten! Dit bleek voor vandaag een voorbode te zijn. Na een paar honderd meter zagen we het terras van Bieze. Dat was wel open, dus daar elk twee koppen (nou ja, zeg maar kopjes!) koffie genuttigd.
Vervolgens werd de fiets weer beklommen en richting Exloo getoerd. Een prachtige tocht door de bossen van Drenthe! Vanuit Exloo ging het richting Musselkanaal. Dit betekende grotendeels langs lange rechte wegen met niet al te grote bomen. Dus begon de zon nu echt te branden. Ergens langs deze weg (na ongeveer 35 km) werden de meegebrachte boterhammen genuttigd. Water en brood dus... Weer op de fiets merkten we dat het hier en daar toch begon te kriebelen: we hadden ons nog niet ingesmeerd met factor 20! Toch nog even doen; misschien was het nog niet te laat.
De eerstvolgende plaats was dus Musselkanaal. Langgerekt langs een kanaal, met veel open winkels. En nog haalden we geen boodschappen! Van hier ging het over een schelpenpaadje langs de Avebe in Terapelkanaal richting Sellingen. De stops werden frequenter: vermoeidheid en warmte sloegen langzaam, maar genadeloos toe.
Na de tocht door Westerwolde passeerden we de grens (nou ja, wat daarvan nog resteert) en reden we op duits grondgebied. In Hasselbrock nog even rusten en de laatste boterham eten. Vervolgens een kilometertje verkeerd gereden, maar een vraag aan wegwerkers bracht ons weer op het rechte pad.
Om ongeveer vier uur kwamen we op de camping aan, waar we een half uur later de tent hadden opgezet en ingericht. Nu moesten we nog even eten halen. Helaas was er geen kampwinkel (zoals zo vaak in de komende weken), zodat het dorp Steinbild werd opgezocht. Maar de enige winkel aldaar was op maandag gesloten! Aangezien we in Walchum ook niets ontdekten, hebben we de magen tot kalmte gemaand met een paar koppen soep. Morgenvroeg om 6.45 uur gaat de plaatselijke dorpssuper open en zijn wij misschien wel de eerste klant. Vanavond hebben we verder nog de camping bekeken; het gebruikelijke werk van uitgebreide caravans. Nog een kop koffie, even douchen en dan in de slaapzakken.