Als je een dergelijke fietsvakantie plant, moet je er altijd rekening mee houden dat er wel eens een dag voorbijkomt, waarop het beslist niet gaan. Veel zit dan tegen. Deze zondag was zo'n dag, al was de start nog redelijk.
We vertrokken om half tien uit Meppen. Via Bawinkel reden we nog goed naar Gersten. Maar daarna begonnen we te dwalen, doordat we de fietskaart niet nauwkeurig genoeg raadpleegden. Via Siedlung Lage en de Lager Bach kwamen we, na ook nog een lekke band te hebben geplakt, in Wettrup aan. Even voorbij dit dorp hebben we in een zeer luxe bushokje ons brood gegeten.
Jan en het bushokje
Door de harde zuidwesten wind en het grotendeels wegblijven van de zon, was het een stuk frisser dan gisteren. Bovendien kwamen we, geheel onverwacht, na het plaatsje Ohrte een paar fikse hellingen tegen, de Ankummer Höhe. Daarom besloten we om onze tocht in te korten tot Ankum. Daarmee ging wel het schema overhoop, maar het moet wel leuk blijven. 
Hannemieke en het bushokje
We vonden de camping in Aslage, een gehucht in de buurt van Ankum. Het bleek een camping te zijn voor (grote) groepen kinderen. Er waren tijdens ons verblijf drie groepen aanwezig, wat de nodige lawaai opleverde.
Gelukkig was op één van de velden nog voldoende ruimte beschikbaar, redelijk ver verwijderd van het groepsgebeuren. Omdat de beheerder bij onze aankomst er niet was (hij zou aanwezig zijn vanaf half acht) en we hem ook niet telefonisch konden bereiken, hebben we de tent maar opgezet.
De beheerder had er (zo bleek later) niet zoveel problemen mee, al had hij ons liever op een andere plek gehad. Die plek was achteraf niet zo gunstig, want dichter bij een zeer rumoerige kindergroep. Hoewel we minder kilometers aflegden dan gepland, waren we toch weer 69 km verder van huis.