De laatste dag van de trektocht naar Praag is aangebroken. Gelukkig werd het om zeven uur droog en bleef het de gehele dag zo. We mochten zelfs het grootste deel van de dag genieten van de zon.
Rond half tien vertrokken we uit Melnik. Langs weg nummer 16 reden we naar Hled'sebe. Helaas minder dicht langs de Moldau dan we hadden gehoopt. Dit betekende ook dat de omgeving heuvelachtiger was dan we hadden verwacht. Ook na Veltrusy en Kralupy nad Vltava (dit laatste betekent Moldau) bleef het soms zwaar heuvelachtig. Door de hoogte waarop we reden (400-500 meter), raakten we vaker buiten adem. In Kralupy hebben we nog wat laatste boodschappen ingeslagen voor het weekend en toen verder naar Tursko en Roztoky. Halverwege deze twee plaatsen zagen we in de verte reeds de skyline van Praag.
Aan het slot een foto op de Karelsbrug
Langs de Moldau reden we de stad binnen. Het was nog redelijk vroeg. Daarom besloten we om op de Karelsbrug alvast een paar foto's te maken van ons met de fietsen. Aan de hand van de duidelijke stadskaart reden we daar snel op af. Maar wat een drukte op die brug! Hoe maak je daar fatsoenlijk een foto! Door met de bepakte fietsen tussen de mensenmassa door te laveren, lukte het om een plekje te veroveren langs de muur van de brug, bij één van de prachtige beelden.
En zo ziet een groot deel van Praag eruit
Na deze happening (gefilmd door een Japanse toerist) reden we links van de oever een paar bruggen verder. Daar staken we de Moldau over. Aan het eind van de Lidická, bij de ING Bank, wilden we nog even de kaart bestuderen voor het laatste deel van de tocht. Op de stoep raakte Jan met zijn voortas een hek. Evenwicht verloren en vallen. Opvangen met de linkerhand en hup… de middelvinger uit zijn verband gerukt. Leek wel gebroken.
Hannemieke probeerde de appartementeigenaar te bellen: telefoon in de cel stuk, het mobieltje zonder stroom. Uiteindelijk maar lopen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Konden deze niet vinden en besloten verder te lopen naar het appartement. Dat viel niet mee: veel omhoog lopen met de fiets. Maar na zo'n drie kwartier waren we er toch. Na het verwelkomen het probleem voorgelegd. Onze gastheer heeft een speciaal ziekenhuis voor buitenlanders gebeld. Bleek later het academische ziekenhuis te zijn. We konden er gelukkig terecht en gingen meteen op pad.
De vinger bleek gelukkig alleen maar uit de kom te zijn geraakt. Werd teruggezet en toch maar even een röntgenfoto gemaakt. Zag er prima uit. Nog een steunverband aangelegd en klaar was het. Kostte 1385 kronen (plm. 85 gulden).
Om tien over acht vertrokken we opnieuw met onze gastheer; dit keer naar het vliegveld om Joke af te halen. En om kwart over negen konden we haar weer in levende lijve aanschouwen. Vit (onze gastheer) liet ons op de terugweg nog het een en ander van Praag zien, waaronder een prachtig uitzicht over het centrum van Praag met alle lichten reeds aan. Heel indrukwekkend; dat belooft wat voor de komende dagen!
De tocht naar Praag was 931 kilometers lang. Met de korte stukken op de rustdagen erbij reden we in deze vakantie 1011 kilometers.