Deze dag waren we vroeg uit de veren. Want het motel bleek in een erg rumoerige omgeving te liggen met veel vrachtautoverkeer (vlakbij was een grote haven). Bovendien kwam de airco op de kamer laat op gang; dus nog lang warm op de kamer.
Om kwart over zeven stond de auto op de inrit bij de garage en werd de reparatie ingeboekt. Ze zouden pas om negen uur kunnen beginnen, maar na dreiging met de ANWB (die om acht uur zouden bellen) werd de klus meteen aangepakt. En om negen uur was het euvel verholpen: een paar kleine plaatjes geleidden geen stroom meer. Na vervanging draaide de ventilator weer als een tierelier. Was ook wel nodig, want het was weer bloedjeheet.
Om negen uur was de auto stond weer klaar...
Zoals gezegd: we reden weg van deze hitte (hoopten we), richting Oostenrijk en Duitsland. Dus crossten we eerst van Koper naar Ljublijana en daarna richting Villach. Op een terras bij een restaurant langs de autoweg, dronken we een bak koffie. Vlak voor de grens, bij het laatste benzinestation, besteedden we de laatste SIT's aan redelijk nuttige etenswaren. En toen lieten we (toch met een wat katterig gevoel) het mooie land Slovenië achter ons. Jammer dat we de tochten in het oosten niet hebben kunnen maken.
Over gewone en tolwegen en door gewone en toltunnels reden we over de A10 richting Salzburg. Voor de overnachting kozen we voor Camping Wieshof in Sankt Johann in Pongau.
Tja, en het uitzicht is hier weer fabuleus. Groene bergwanden, bekleed met huisjes. En de skipistes zijn duidelijk te zien. 's Avonds nog even een stukje van de Tauernradweg gefietst, naar Bischofshofen en terug; zo'n 20 hele mooie kilometers.
