Om half elf vertrokken we per fiets van de camping. Dochterlief bleef voorlopig achter om wat te rusten. Later op de dag ging ze nog wel te voet een stukje van het eiland verkennen.
We reden eerst in noordelijke richting naar Juvre. Deze kop van het eiland bestaat uit een groot stuk natuurgebied, dat niet toegankelijk is. Vanaf de dijk hadden we een goed zicht op deze uitgestrekte vlakte met de vele watergangen.
Vanaf dit punt volgden we een fietspad onderlangs de dijk. Dit fietspad (maar ook andere fietspaden in Denemarken) bestaat grotendeels uit een soort grintweg. Dat betekende dus trillerig fietsen. Maar de route was zeker de moeite waard. Vooral de Waddenkant maakte veel indruk met het rustige wateroppervlak en de zon daarboven. Dit stuk eindigde na plm. 11 km bij de dam die Rømø met het vasteland verbindt.
We zetten nu koers naar het zuiden, waarbij we eerst een stuk langs de drukke weg moesten rijden. Bij het Natuurcentrum sloegen we een zijweg in, die door een mooi natuurgebied voerde. Daar aten we ons broodje zittend in het gras.
Vervolgens ging het verder naar Kirkeby, waar we een mooi wit kerkje bewonderden. Het was het lage plafond opvallend. En natuurlijk weer de nodige scheepjes. Bij Østerby gingen we weer terug om via de Småfolksvej naar het strand te gaan. Om op het strand te komen staken we in Lokolk de duinen over. Daar zagen we een groot strand met aan de waterkant heel veel auto’s geparkeerd. Vanwege die drukte en omdat het water nog wel een kilometer verwijderd was, zochten we de fietsen weer op. Langs de camping in Lokolk (ook gigantisch groot) reden we een fietspad op, de natuur in.
Op dit laatste stuk van onze tocht kwamen we een wandelende Hannemieke tegen, die het plan had om naar het strand te gaan. Na onze verhalen daarover, zag ze er toch maar van af. Wij gingen fietsend en zij wandelend door een prachtig natuurgebied (met veel bloeiende heide) op weg naar de camping.
Rømø, een eiland om terug te komen…
Meer foto's van deze dag...