Vrijdag 15 juli vertrokken we rond half elf naar de Utrechtse Venen. We hadden een camping op het oog in Kamerik, "Het Oortjeshek". Bleek een minder goede keus te zijn; het was even wennen aan de boerderijlucht en 's avonds aan de blaffende honden. Aan de overzijde van de weg was een kennel.
Na aankomst eerst even eten en vervolgens zijn we op de fiets gestapt, op weg naar de VVV in Woerden. De rit ging langs een kaarsrecht kanaal, maar voerde wel door een mooie omgeving. Dat beloofde wat voor de komende dagen.
Bij de VVV kochten we een fietskaart van het Klavertje Vier rond Woerden. Vervolgens nog even in het stadje rondgekeken, maar al snel weer de fietsen gepakt om terug te rijden. Net buiten Woerden besloten we niet direct terug te rijden, maar richting Zegveld. Dat voerde ons vervolgens langs de kronkelende Meije. Daarna nog even door Polder Achttienhoven, langs natuurgebied De Haak. Via Woerdense Verlaat kwamen we langs dezelfde mooie weg weer in Kamerik (of om precies te zijn in Kanis), op de camping.
Langs de Meije...
De volgende morgen was het lekker weer, om buiten te eten. Om elf uur reden we weer weg van de camping, dit keer om een route langs Kasteel De Haar te rijden. Het eerste stuk liep weer langs het kanaal, dus mooi. Daarna kwam een deel door landbouwgebied, dat minder kon bekoren. Maar toch kwamen we alweer vrij snel in het prachtige veengebied, met name het stuk door Geer en Spengen. Via de Hollandse Kade kwamen we rond half een aan bij Kasteel De Haar.
Daar moesten we wachten tot twee uur voordat we het kasteel onder begeleiding mochten bekijken. We hebben de tijd gedood met het eten van de broodjes en een wandeling door het kasteelpark. De rondleiding bleek beslist de moeite waard. Het kasteel is zeker van binnen goed onderhouden (wordt nog een maand per jaar bewoond), en bevat een aantal zeldzame kunstschatten, waaronder wandtapijten.
Kasteel De Haar in volle glorie
Na het bezoek fietsten we door het dorp Haarzuilens, waar opviel dat veel huizen in dezelfde kleuren zijn geverfd als het kasteel. Naar Vleuten reden we langs een vrij drukke weg; dus minder mooi. Het stuk na Vleuten ging langs de stille kant van een kanaal, door weer een mooie omgeving. In Harmelen nog even op een terrasje iets koels gedronken. Halverwege Harmelen en Woerden namen we een mooi fietspad naar Kamerik en langs het inmiddels bekende kanaal naar Kanis. Ook door het mooie weer was dit een prachtige fietsdag.
Zondagmorgen was het eerst zaak de camper weer in te pakken. We reden eerst naar het parkeerterrein bij Recreatiegebied Oortjespad, vanwaar we nog een tocht fietsten langs de noordkant van de Nieuwkoopse Plassen. Langs de camping eerst via een fietspad naar Woerdense Verlaat. Vervolgens naar Noorden en Nieuwkoop, waar de oevers van de Plassen lonkten. Een heel mooi gedeelte volgde in de vorm van een fietspad van Zuideinde naar Meije. Het pad ligt op een dijk, dwars door de plas en geeft aan weerskanten zo nu en dan zicht door de bosschages op het water.
In Meije nuttigden we een kop koffie uit een automaat... Daarna fietsten we nog een stuk langs de kronkelende beek en kwamen weer uit bij Woerdense Verlaat. Van daar reden we weer naar het parkeerterrein in Kanis, waar de camper stond te wachten.
Het was inmiddels tegen drieën toen we richting Woerden reden. We gingen snel via de diverse A-wegen naar Assen. We konden terugzien op een heerlijk fietsweekend, met prachtig weer in een mooie omgeving. Voor herhaling vatbaar..., op een andere camping...