Van 29 juni tot en met 3 juli verbleven we op de bekende camping op Texel en in Zoetermeer. Het verblijf op het eiland stond in het teken van de familiedag. Zoetermeer werd bezocht om informatie te krijgen over het redacteurschap voor de Campersite.
Daar staan ze weer op De Vrije Vogel...
Vrijdag reden we om tien uur weg uit Assen, op weg naar Den Helder. We gingen binnendoor naar Drachten, via Veenhuizen, Bakkeveen en Ureterp. Traditioneel stopten we op het parkeerterrein langs de A7 bij Bolsward om even uit te rusten van het rijden en ons middagbroodje te nuttigen.
Even na enen reden we het haventerrein van de TESO op; de boot was net vertrokken, de volgende ging gelukkig al om half twee. Na de overtocht reden we naar camping De Vrije Vogel, ons vaste adres op Texel. We hadden de camper net op de plek, toen de volgende familieleden (zwager Jan en schoonzus Tien) arriveerden. Ze waren met dezelfde boot gekomen, maar stonden achteraan.
Na wat bijkletsen reden we nog even naar Den Burg voor wat boodschapjes en een bezoek aan de andere familie (Peter en Simone). ’s Avonds nog even een autoritje naar de haven, om Hannemieke bij de boot op te pikken. Het fietsenverhuurbedrijf was inmiddels gesloten, dus kon ze geen fiets meer huren.
Het kampement in opbouw
Zaterdag was de dag waarop de andere familieleden zich op de camping zouden melden. Eerst arriveerden Peter en Simone en begonnen met het opzetten van hun De Waard-tent. Voorwaar nog een hele klus… Daarna kwamen Catelijn en Martijn met de (klein)kinderen; ook zij konden na de koffie beginnen met het opzetten van de tent.
Na de lunch gingen opa en oma nog even met de kleintjes naar Oudeschild, om de vissersboten te bekijken. Ze waren erg onder de indruk van de schepen, maar genoten helemaal van de piratenspeeltuin bij de jachthaven. We rondden het bezoek af met een ijsje op een terras, waar we tot onze verbazing onze neven met aanhang aan de kibbeling troffen. 
De barbecue in volle gang
Terug op de camping was de familie inmiddels compleet (althans voor zover men kon komen). We begonnen de zitting met het nuttigen van een echt Texels biertje. Inmiddels was ook de barbecue bezorgd, zodat het eetfestijn een aanvang kon nemen. Het werd een echt gezellige bijeenkomst, waar gegeten en gekletst werd en ondertussen ook nog ietwat gevoetbald en gevolleybald met de (klein)kinderen. Een deel van de gasten vertrok weer op tijd met de laatste boot naar het vasteland. De overigen hebben zich nog een paar uurtjes uitstekend vermaakt, op het laatst onder de luifel vanwege de regen. 
Gezellig samen eten...
De zondag werd eerst ingeluid met een soort lopend ontbijt. De tentkampeerders begonnen vervolgens hun onderkomens af te breken en in te pakken. Wij vertrokken rond het middaguur richting boot, om daarna Hannemieke nog naar Rotterdam te brengen. Dat betekende veel rijden over ’s lands autowegen. Nadat we haar voor de deur hadden afgezet, zetten wij koers naar Zoetermeer, naar camping De Drie Morgen. Deze was wat lastig te vinden, maar met wat rondvragen en nuchter redeneren lukte het wel. De camping is heerlijk gelegen, maar de kwaliteit van het sanitair vinden we echter beneden peil. We hebben nog even lekker van de zon genoten en ik ben ’s avonds naar Zoetermeer gefietst langs de vliet bij de Voorweg.
Maandag was gereserveerd voor een fietstocht naar Wassenaar. Het uiteindelijke doel was het terugvinden van Huize Drie Koningen, waar Joke in haar jeugd enige tijd met plezier heeft doorgebracht. De knooppunten brachten ons via het mooie groene landschap eerst langs Stompwijk en de Horst naar Wassenaar-Zuid. Nou, daar rijdend zie je wel wat mooie huizen zijn… Langs Scheveningen (een minder leuke route) kwamen we in de Duinen van Wassenaar. Door die duinen fietsten we naar Wassenaarse Slag om de zee nog even te zien. Het was daar aardig druk, maar daar was het weer ook naar.
Na een koffiebreak bij een strandpaviljoen zochten we het centrum van Wassenaar weer op. Daar gingen we op zoek naar genoemd Huize Drie Koningen. Op een plattegrond vonden we de straat waar het huis stond; het bleek niet zo moeilijk te vinden. Daar aangekomen constateerden we echter dat het gebouw helaas niet meer bestond. Het had plaats gemaakt voor een appartementencomplex. Alleen het koetshuis was nog aanwezig; daar waren nu een paar bedrijven gevestigd. Via Voorschoten en een mooi natuurgebied in die buurt reden we dit keer door het hele dorp Stompwijk; best een lang stuk. Van daar ging het weer door het groen naar de camping.
Over de dinsdag kunnen we eigenlijk kort zijn. Om een uur of half elf hadden we de camper in Zoetermeer geparkeerd en gingen we aan de hand van het gps op zoek naar ISN, het bedrijf waar we moesten zijn. Dat vonden we vrij vlot, zodat we ons nog even in het Zoetermeerse winkelgebeuren konden verdiepen. Na de voorlichting bij ISN met een lekkere lunch, keerde we om half drie terug naar de camper. Via de snelwegen waren we even na vijven weer thuis.
Een geslaagd weekend lag achter ons.