Van dinsdag 18 t.m. zondag 22 augustus 2015 verbleven we op Texel op de voor ons bekende camping De Vrije Vogel. De eerste dag was het nog regenachtig. Omdat we grotendeels zouden rijden was dat niet zo erg. We vertrokken rond elf uur en reden binnendoor naar Drachten, via Veenhuizen, Haulerwijk en Bakkeveen. Bij de Slotplaats in Bakkeveen parkeerden we even om ons middagbroodje te eten. Vanaf Drachten uiteraard via de A7 naar Den Oever. Daarna naar Den Helder, waar we om half drie de boot naar Texel namen. Het laatste ritje naar de (nog steeds drukke) camping ging via de dijk naar Oudeschild. De rest van de dag was het regenachtig en verdreven we de tijd grotendeels in de camper.
Woensdag was het weer stukken beter al moesten we tot laat in de middag wachten op de zon. Maar het was in elk geval droog. Dat inspireerde ons tot het maken van een aardige fietstocht. We startten in Oudeschild en namen de route naar het noorden langs de dijk, wisselend de Waddenzeekant en de landkant. Dit gedeelte van de route loopt langs een groot aantal kleine natuurgebieden. Na Oudeschild passeren we als eerste het Ottersaat, een van de beschermde vogelrijke zoetwatergebiedjes. Na Zandkes Kleiput komt de IJzeren Kaap in zicht. Dit is een opvallend baken (trouwens zonder licht) voor de schepen op de Waddenzee.
Ter hoogte van Oosterend passeren we een volgende natuurgebied, Het Waagejot. Deze vrij nieuwe plas, ontstaan na het recht doortrekken van de deltadijk ter plekke, is ook verblijfplaats voor veel vogels. Vlak na het plaatsje Oost passeren we een laatste vogelrijk gebied, De Bol. Hierna steken we het eiland door de polder Eierland over naar de duinen aan de Noordzeekant. We komen uit bij de Slufter, het schitterende natuurgebied in de duinen. Omdat het daar erg druk is, besluiten we verder te fietsen naar De Muy. Daar vinden we een mooi plekje (helaas zonder bank), waar we in alle rust kunnen eten.
De tocht ging verder naar De Koog en door de Boswachterij Texel en de Westen naar Den Burg en naar de camping. Daar konden we nog ruimschoots genieten van de zon, die inmiddels door de wolken was gebroken.
Ook donderdag gingen we weer fietsend op pad. We kozen globaal voor het zuidelijk deel van het eiland. Vanaf de camping gingen we eerst naar de Hoge Berg, met de Begraafplaats van de Georgiërs en de Zandkuil. Via het Skillepaadje, een heel mooi weggetje langs Brakenstein, reden we vervolgens naar Oudeschild. Daar namen we de dijk richting De Schans. Door het mooie, typisch Texelse landschap van de Zuidhaffel en Hoornderweg kwamen we in Den Hoorn aan. Daar stond een soort markt op punt van beginnen.
Wij zetten echter koers naar het natuurgebied De Hors ten zuiden van dit dorpje. Bij de Geul genoten we even van het uitzicht over de omgeving en reden verder richting Mokbaai. Daar wandelden we een korte wijle door het natuurgebied; we vonden de rand van de Hors echter te ver.
Op de terugweg volgden we ongeveer dezelfde route. Wel stopten we onderweg even bij een schapenboerderij. Via opnieuw De Hoge Berg kwamen we na ongeveer 35 km aan op de camping. Inmiddels waren broer en schoonzus ook op de camping gearriveerd en werd dit feit gevierd met een lekker drankje.
Vrijdag ging het weer per fiets het eiland over. Dit keer in noordelijke richting over het midden van het eiland. Dat betekende eerst het Boerenpad volgen naar De Waal, het rustieke dorp met haar hele specifieke toren. Via een mooie route langs de Polderweg kwamen we opnieuw in de Polder Eierland. We zochten daar het dorp Zuid-Eierland op, waar een vroegere huisvriend van de familie (Niek Welboren) in de oude school de Eiland Galerij heeft ingericht. Daar exposeert hij zijn schilderijen en kunnen de mooie keramische sculpturen van partner Kerstin Edelmann worden bewonderd.
Onder de indruk van het vele moois aldaar zochten we daarna de Waal en Burgerdijk op. Via dit mooie fietspad werd uiteindelijk Den Burg bereikt. Na de nodige inkopen voor het familiediner van die avond, reden we bepakt en bezakt het laatste traject naar de camping. Na deze 30 km in de zon smaakte het verfrissende drankje uitstekend. En het familiediner op de camping was ook een gezellige happening.
De laatste volle dag op Texel kende een min of meer verplicht nummer: een bezoek aan het Noordzeestrand. Over het Boerenpad en langs de rand van Den Burg fietsten we (met de harde wind in de rug) naar De Westen. Ook dit gebied kent dat typisch Texelse landschap met schapen, tuunwallen en de boeten. Bij het Jan Ayeslag reden we naar het noorden door de Dennen naar het Westerslag. Met name op het eerste en laatste stuk konden genieten van de paarsgekleurde heideveldjes (uiteraard kleiner dan in Drenthe).
Op het Westerslag aangekomen constateerden we dat het met de drukte op het strand nog wel meeviel. We wandelden geruime tijd langs de vloedlijn en genoten van de zon, de zilte lucht en het koele water aan de blote voeten. Na een uurtje volgden we weer het fietspad door duinen en dennen richting Den Burg. Helaas hadden we nu de harde wind tegen, maar door gestaag door te trappen haalden we Den Burg wel. We trakteerden ons daar op een lekker ijsje. Na nog een paar boodschappen (we zouden gaan barbecuen) kwamen we na zo’n 30 km weer aan op de camping.
Zondag 23 augustus was de laatste dag van dit korte verblijf op het mooie eiland. Na een rustig ontbijt en koffie in de zon, braken we het camperkamp weer op. Stekker uit het stopcontact, fietsen op het rek en dak naar beneden, en klaar zijn we…
Om half elf vertrokken we van de camping naar de boot. Deze vertrok om elf uur, zodat we tegen half twaalf in Den Helder koers konden zetten naar de Afsluitdijk en de A7. Op de parkeerplaats bij Kornwerderzand stopten we om ons broodje te eten en even te genieten van de zon, de zee en de (kite)surfers op het water. Hierna doorkruisten we vrij snel het Friese land, om bij Veenhuizen weer Drenthe binnen te rijden. Om twee uur zetten we de auto weer in de carport en konden we met het ontruimen beginnen. Een mooie korte vakantie was weer ten einde…