Vrijdag 5 augustus vertrokken we naar opnieuw Texel, om daar, naast familiebezoek, ook de nodige fietskilometers af te leggen. Na aankomst op camping De Vrije Vogel (jazeker, nog steeds dezelfde), reden we nog even naar Den Burg. Daar werd bij de VVV een boekje met mooie fietsroutes gekocht.
De route die we op zaterdag reden, ging vanaf de camping naar Oudeschild. Vervolgens langs de Waddenzeekust helemaal naar De Cockdorp, waar het noordelijkste puntje van het eiland ligt. Onderweg kwamen we langs een aantal kleinere natuurgebieden, die we eigenlijk nog niet kenden (en dat na zoveel jaren Texel-bezoek).
De Noordzee gezien over de Muy
Vanaf De Cocksdorp reden we langs de duinenrand in zuidelijke richting, De Koog tegemoet. Helaas begonnen op dit stuk de donkere wolken te dreigen. Daarom besloten we naar Eijerland te rijden, waar Niek Welboren (een bekende van de familie) een galerie heeft. Het leek ons een goed idee om het nuttige (schuilen voor de regen) met het aangename (terug zien van een goede oude bekende) te verenigen. En dat lukte, al was het niet helemaal met droge kleren...
Een aantal genoeglijk doorgebrachte uurtjes later reden we (het was inmiddels droog) naar Den Burg. Even na zessen arriveerden we, na bijna 60 km op de teller, weer op de camping.
Zondag 7 augustus, de laatste dag op Texel, besloten we om weer eens door De Muy te gaan lopen. Daar aangekomen, bleek het echte natuurgebied te zijn gesloten. Maar ook langs De Muy is het lekker wandelen, zo bleek. Naast het strand konden we onderweg ook een blik werpen op het 'oorlogsschip'. Dit is de aanduiding van de Texelaars voor een bepaald bosje.
Het 'oorlogsschip'
Na deze heerlijke wandeling zetten we koers naar Den Burg, en vervolgens naar de haven voor de boot naar Den Helder. Daarna reden we, via de inmiddels overbekende Afsluitdijk en door Friesland, naar Assen.
Het (naar later bleek) laatste camperweekend was achter de rug...