Eindelijk weer een weekendje weg… Na de enigszins mislukte vakantie was het heerlijk om met dit mooie weer er op uit te trekken. We kozen voor Doorwerth, zodat we onze zoon in Oosterbeek konden bezoeken. Hannemieke zou meerijden, om een nachtje bij haar broer te logeren.
Omdat er vrijdagmorgen eerst nog een uitvaart was in de Parochiekerk, konden we pas om half een vertrekken. Via de A28 en de A50 tuften we met 100 km/uur naar Schaarsbergen. Vervolgens zochten we Oosterbeek op, waar we dochterlief achter de deur afleverden. Na een bakkie koffie gingen wij de laatste kilometers naar Doorwerth. We hadden gekozen voor SVR-camping De Boersberg, omdat deze niet duur is (12 euro per nacht, all-in). Enige nadeel: het aantal plaatsen is voor een boerencamping wel groot. Maar de plaatsen waren wel ruim.
Toen we het dak wilden heffen, bleek deze vast te zitten. Dus maar even het sluitwerk losgeschroefd, zodat het heffen toch lukte. Zodoende zaten we rond vijven aan de gebruikelijke licht-alcoholische versnapering. Helaas nog niet in de zon, maar dat werd het weekend wel anders.
's Avonds weer op de fiets naar Oosterbeek voor een gezellige maaltijd met de kinderen. Dat betekende dat we tegen tienen, net voor donker, weer op de camping terug waren.
De volgende morgen scheen de zon toen we de ogen openden. Dat gaf de burger moed, want we waren van plan om een lekkere fietstocht te maken. Daarom stapten we na het ontbijt om elf uur op onze fietsen en reden richting Heelsum. Met de fietsknooppunten als leidraad kwamen we over de prachtig bloeiende Edese en Ginkelse Heide. Het was prachtig, die paarse gloed over dat landschap.
Het eerste deel van de tocht eindigde in Otterlo, waar we besloten om toch maar Nationaal Park De Hoge Veluwe binnen te trekken, ondanks de kosten. Want we wilden nu eindelijk wel eens het Jachtslot Sint Hubertus bekijken. Om half drie startte de rondleiding, die we bij de ingang van het Nationale Park hadden geboekt. Daar hebben we geen spijt van gehad. Het meest opvallend vond ik dat alles aan dit gebouw symmetrisch is (nou ja, behalve dat ene erkertje in mevrouws kamer dan). Dat is toch wel ontzettend knap om dat zo uit te denken. Niet alleen het bouwwerk zelf, maar ook de inrichting was helemaal symmetrisch uitgevoerd.
Na dit bezoek fietsten we verder door het natuurpark naar Schaarsbergen. Dat betekende een tocht van zo'n 15 km door prachtig natuurgebied. Dat was opnieuw genieten. Bij Schaarsbergen aangekomen moesten we nog een lang traject afleggen naar Doorwerth. Maar ook dit was lekker fietsen, met name het stuk boven Oosterbeek voerde opnieuw door een mooi stuk heidegebied. Kortom, het was een prachtige dag op de fiets op dit deel van de Veluwe.
De zondag was gereserveerd om samen met zoon en schoondochter het Openluchtmuseum te bezoeken. Vroeger, in 1987, hadden we dit museum ook al eens met een bezoek vereerd. Maar we waren wel benieuwd of er nog veel was veranderd. Dat laatste was inderdaad het geval. Zeker de ingang had een metamorfose ondergaan. We eindigden de dag in het HollandRama, een gebouw waarin allerlei aspecten van de geschiedenis op originele wijze werden gepresenteerd. En de uurtjes daartussen werden genoeglijk besteed in het museum. Want het was best wel de moeite waard. Al heb je na het twintigste gebouw wel iets van: Laat nu maar… Maar de speciale tentoonstelling met spullen uit de jaren 60 bracht heel veel herkenning naar boven.
Al met al was dit een weekend om van de likkebaarden…