Het laatste weekend van juli toch nog even er tussen uit. Camping De Toffe Peer was daar onze gastvrouw. Omdat voor de vrijdag regen was voorspeld, hebben we die dag nog maar even thuis doorgebracht.
Zaterdag rond elven reden we uit Assen. Langs de Drentsche Hoofdvaart tuften we in een rustig gangetje richting Meppel. Even voorbij Havelte staken we de vaart over en reden we naar Ruinerwold. We arriveerden om een uur of twaalf op de mooie camping, waar we ons een plekje uit de wind uitzochten. Want waaien deed het nog wel.
Na de lunch en een uurtje van de zon genieten, stapten we op de fiets. Vlakbij de camping is een knooppunt van het gelijknamige systeem, dat inmiddels bijna volledig is ingevoerd in Drenthe. Via de diverse knooppunten reden we richting Havelte; natuurgebied en landerijen vormden het decor van deze fietstocht.
Bij de kerk van Havelte (die trouwens een eind buiten het dorp staat) zagen we dat er om vier uur een concert zou zijn op het Chamadron. Dit is een soort orgel, waarvan de pijpen uit de klankgaten van de toren steken. Het is dus een openluchtconcert. Omdat het nog niet zo laat was, zijn we nog een rondje Havelte gaan doen, waarbij we ook een aantal oude Saksische boerderijen passeerden. Om vier uur begon het concert. Voorwaar een apart gebeuren. Het geluid is ongeveer gelijk aan dat van een gewoon orgel, maar minder speels. Na afloop reden we dezelfde weg weer terug naar de camping, maar nu deels met tegenwind. Daar genoten we weer van de zon, met een biertje onder handbereik.
Zondag was het weer goed weer. Dat betekende even rustig ontbijten in het zonnetje. We besloten daarna naar de plassen in Noord-West Overijssel te fietsen; dat is eerst tegen de wind in. We volgden ook hier de knooppuntenroute. We ontdekten daarbij dat in Overijssel geen overzichtskaarten bij de knooppunten zijn geplaatst, in tegenstelling tot Drenthe.
Door de mooie omgeving van Zuid-West Drenthe passeerden we onder andere het dorp Nijeveen, met veel mooie oude boerderijen. Ook de kerk was een stop waard. Na Kolderveen belandden we in Overijssel en moesten we op de borden en paddestoelen van de ANWB gaan rijden. In Giethoorn raakten we op het Binnenpad verstrikt in de horden toeristen. Na een ijsje op een terras aan het water, zochten we de grote weg op en gingen we naar Dwarsgracht. Een mooi fietspad liep naar dit dorpje, maar ook hier was het aan het water een drukte van jewelste. De weg naar de Belterwiede was echter rustig en vooral ook mooi om te fietsen.
Langs de Wiede nog even over het water naar de vertes getuurd en vervolgens de tocht voortgezet over het fietspad. Uiteindelijk reden we Giethoorn weer binnen langs een haag van campers, caravans en auto's, die langs de waterkant recreatief 'bootjes keken'. Je moet het maar leuk vinden… Wij lieten spoorslags Giethoorn weer achter ons en genoten weer van de rust en de natuur op weg naar Wanneperveen. Van daar reden we via Nijeveen weer naar de camping. Na 55 zonovergoten kilometers was het goed rusten voor de camper.
De laatste dag (maandag) hebben we eerst relaxed voor de camper gezeten. Dat wil zeggen: tot een uur of elf. Toen werd de boel ingepakt en de campingeigenaar (onder overhandiging van de bijna dertig eurootjes) bedankt voor het gastvrije verblijf. Zoals gewoonlijk onderbraken we de terugreis voor een korte fietstocht. Dit keer startten we bij het Bezoekerscentrum Ruinen voor een tochtje over het Dwingelderveld. Voor de kenners: bosgebied en uitgestrekte heide kenmerkt deze tocht. Maar natuurlijk zijn de 'siepel'kerk in Diever en de Radiotelescoop ook een stop waard. Het laatste stuk van deze tocht van ongeveer 22 km voerde in de brandende zon en met tegenwind over de bijna bloeiende uitgestrekte heide. Dat viel dus wel even tegen…
Toch hesen we tevreden de fietsen weer op het rek en reden, zoals dat heet: moe maar voldaan, terug naar Assen. Het was een lekker weekendje weg in eigen provincie.